Over hamers en grote verwachtingen

Op 20 januari kijken we met hoopvolle ontroering naar de inauguratie van Barack Obama als 44e president van de Verenigde Staten. De verwachtingen zijn nog groter dan in 1993, toen Bill Clinton aan de macht kwam. Hij liep direct vast in teveel goede bedoelingen. Zijn vrouw Hillary ging even een ziektekostenverzekering voor álle Amerikanen regelen, en verzandde in bergen politieke weerstand. Nu mag ze het proberen als minister van buitenlandse zaken. Voor de Palestijnen in Gaza is het te hopen dat ze voortvarend te werk gaat, maar haar armslag is klein. Obama stelde tijdens zijn campagne dat Jeruzalem de ondeelbare hoofdstad van Israel is.

 

Hoe pragmatisch en voortvarend Obama ook te werk mag gaan, over een jaar staat hij er in de peilingen vermoedelijk een stuk slechter voor dan nu. Hij wil straks in hoog tempo alles tegelijk gaan oplossen. En dat zal hem niet lukken. De vraag is dus: op welk moment komt hij de Man met de Hamer tegen?

 

In 2008 sloeg de Man met de Hamer op onverwachte momenten toe. Obama hamerde Hillary neer, waarna McCain werd afgehamerd door de kredietcrisis. Woutertje Bos, die een politiek abonnement leek te hebben op de Man met de Hamer, veerde door de financiële paniek juist op. En dat ondanks het gepruts van zijn fractievoorzitter Mariëtte Hamer, die zichzelf belachelijke maakte door de afgehamerde minister Vogelaar uitvoerig te gaan prijzen in de Tweede Kamer.

 

Tussendoor zagen we het Nederlands Elftal op sublieme wijze Italië en Frankrijk neer hameren op het EK, om vervolgens blind tegen de Rus met de Hamer aan te lopen. Die heette Arsjavin. De Russen zijn trouwens verzot op Mannen met Hamers, want Stalin werd deze week derde bij de verkiezing van de populairste Rus aller tijden.

Maar als we dan toch één Man met de Hamer van 2008 moeten kiezen, dan moet dat toch Ab Klink zijn. Hoe kan het ook anders met zo’n naam. De minister van Volksgezondheid hamerde in heel Nederland alle rokers de horeca uit: Klink!

Wat mij overigens weer doet denken aan dat grapje van Monty Python: What’s brown and sounds like a bell? Dung! Zo zie je maar: Mannen met Hamers maken vuile handen.

Leave a Reply