Denkend aan Duitsland
Wij hebben vroeger allemaal wel eens grappen gemaakt over Duitsland. Dat ijverige, bloedserieuze buurland dat in rustige tijden de hardste werker van de klas is en bij instabiliteit zijn hoofd volledig kan verliezen, met alle gevolgen van dien. Wij Nederlanders dachten altijd: wij zijn toleranter, pragmatischer, nuchterder, eerlijker. Beter ook. Wij weten hoe je met de maatschappij en de medemens, waar die ook vandaan komt, fair moet omgaan.
Dat was vroeger.
Inmiddels zie ik, denkend aan Duitsland, brede wegen zonder maximum snelheid door oneindige bossen gaan, warme bakkers met knapperige bruine broden, biertuinen met aardige vrouwen die veel glazen tegelijk kunnen dragen, vriendelijke en beleefde mensen die positief denken en zich kunnen beheersen. En politici die openlijk durven op te komen voor de minderheden in hun eigen land. En die weten wie er deugt - en wie er niet deugt.
Best een goed land, Duitsland.
Een Duitse krant noemde de toespraak van Wilders in Berlijn een hetzrede. En de minister van defensie vergeleek de Nederlandse politicus met een charlatan. Een oplichter die geen spat anders is dan Le Pen of Haider.
Onze charlatan in Berlijn.
Die woorden hoor ik de Nederlandse pers of politiek niet snel in de mond nemen. Twee voorbeelden van donderdag, bij de presentatie van het gedoogakkoord. Jos Heijmans van RTL vroeg: meneer Wilders, bent u niet heel erg blij? Echt een vraag die je aan een dictator stelt.
Meneer Bessems van De Pers, vaak geprezen om zijn politieke analyses, kwam er overheen met een kritische vraag: is dit akkoord wel voldoende om te voorkomen dat moslims het hier overnemen? Wilders werd even rechts gepasseerd. Knap gedaan.
Duidelijk is dat ons journaille net zo ziek is als onze samenleving. Als makke lammetjes lopen we achter de rattenvanger aan, en we praten hem steeds meer na: linkse hobby’s, socialistisch potverteren, de instroom van moslims indammen, de cultuurbobo’s aanpakken, etc.
Ik heb begrepen dat er inmiddels meer mensen weggaan dan binnenkomen. Nog even en er komt straks niemand meer naar Nederland toe. En zitten we opgescheept met alleen blanke Nederlanders die in grote congreshallen massaal het Wilhelmus zingen. Kun je je paspoort eigenlijk ook inleveren?
Robert Slagt