Dagblad voor links én rechts
Toen Pim Fortuyn in 2002 werd vermoord en sommige groeperingen beweerden dat ‘de kogel van links kwam’, trokken een aantal ‘linkse’ media zich dat zodanig aan dat zij een ruk naar het politieke midden of verder maakten. Zo publiceerde De Volkskrant maandenlang, tijdens die rampzalige periode die we nu ‘Balkenende I’ noemen, het ene na het andere paginagrote portret van ‘vooraanstaande LPF’ers’: zakenlieden en andere vrije jongens die als gewaardeerde burgers werden neergezet en vrijelijk konden vertellen over hun inzicht in wat ‘de man in de straat’ bezig hield.
Nu, zes jaar later, is de LPF dood en begraven, maar nog steeds zie je bij De Volkskrant een bijna neurotische neiging om populistisch Nederland als autoriteit op te voeren - en dan heb ik het niet eens over de tientallen nieuwsverhalen die zij wijdden aan Geert Wilders - ook als die incompetent of omstreden blijken.
Afgelopen dinsdag rekende Ed Sinke bij NOVA live af met Rita Verdonk, de politica die hij twee jaar lang adviseerde en van dichtbij kon volgen. Wat hij vertelde loog er niet om: Rita heeft eigenlijk geen politieke ideeën, heeft geen notie hoe ze politieke beweging vorm moet geven en is vooral geïnteresseerd in aandacht. Ze kan als een Margaret Thatcher de wet handhaven, maar een eigen visie heeft ze niet.
De druppels van de uiteen gespatte luchtbel Verdonk waren nog nauwelijks neergedaald, of De Volkskrant publiceerde een stuk waarin Rita vrijelijk mocht inhakken op de hoge kosten van het generaal pardon. De ‘krant van links’ geeft de gehavende ‘IJzeren Rita’ de kans om te tonen dat ze wel degelijk enige dossierkennis heeft.
Zo doet De Volkskrant dus nog dagelijks zijn best om niet als links te worden aangemerkt. Een nog sterker staaltje van deze ‘onpartijdige’ journalistiek was het interview met Dick Grijpink, enkele weken terug, over Wijnand Duyvendak. Grijpink, in de jaren tachtig politieman, mocht Duyvendak vrijelijk beschuldigen van aanzetten tot krakersgeweld en noemde hem ‘één grote leugen’. En dat werd - zonder wederhoor en morren - opgetekend uit de mond van een man die zich verrijkte over de rug van honderden Amsterdamse taxichauffeurs en tegen wie een justitieel onderzoek loopt.
Toch staat De Volkskrant ook open voor kritiek. Regelmatig worden personen over wie de krant bericht op de redactie uitgenodigd om, achter gesloten deuren, hierop hun visie te geven. Begin september was dat Wijnand Duyvendak, die uiteraard boos was over het Grijpink-verhaal. De redactie bekende schuld: er waren voorafgaande aan de publicatie ‘fouten’ gemaakt.
Als goedmakertje kreeg Duyvendak vorige week zaterdag in De Volkskrant de gelegenheid in een groot interview zijn visie te geven op de gebeurtenissen die tot zijn ondergang leidden. Want deze krant staat open voor rechts én links.
Robert Slagt